جامعه شناسی سیاسی

مقدمه

موضوع اصلی جامعه شناسی سیاسی بررسی رابطه میان دولت و ساختار قدرت سیاسی از یک سو و جامعه یا نیروها و گروههای اجتماعی از سوی دیگر است. در این کتاب نیز از چنین چشم اندازی به تحلیل و بررسی جامعه سیاسی در ایران می پردازیم.

در گفتار نخست تصویری از طبقات اجتماعی و نیروهای سیاسی و منازعات سیاسی در دوران پس از انقلاب اسلامی به دست می دهیم و سپس براساس صورت بندی روابط متحول میان نیروها و طبقات اجتماعی ماهیت دولت را در طی سالهای 1360 تا 1376 تعیین می کنیم.

در گفتار دوم با توضیح گشانهای سیاسی رایج در تاریخ معاصر ایران شیوه های ظهور و ساخت یابی صورتبندیهای مختلف از نیروهای اجتماعی و سیاسی را در پرتو هر گشان نشان می دهیم. از این رو امکانات تحول در دولت ایدئولوژیک را با توجه به غلبه عناصر دولت جامع القوا، عناصر دموکراسی نمایشی و عناصر شبه دموکراسی به ترتیب در سه دورة 68 – 1358، 76 – 1368و 1376 به بعد بررسی می کنیم. در ذیل همچنین بحث تحول در اشکال و شیوه های مشارکت سیاسی را نیز توضیح می دهیم.
در گفتار سوم نقش برخی بحرانهای اساسی در دولت ایدئولوژیک بویژه بحرانهای مشارکت و مشروعیت را در تحول خود آن بررسی خواهیم کرد.

در گفتار چهارم با توجه به ثبات و استمرار چشمگیر دولت ایدئولوژیک بررسی خواهد شد که تحول در دولت ایدئولوژیک تنها به بحرانهای درونی محدود نمی شود، بلکه زمینه ها و عوامل بیرونی تحول در آن را باید درنظر گرفت.

در گفتار پنجم چنین زمینه ها و عواملی را در حوزة اجتماعی سیاسی و فکری توضیح می دهد.
در پایان در بخش جمع بندی و نتیجه گیری مفهوم دموکراتیزاسیون و خطوط کلی اصلاحات و دگرگونی سیاسی در ایران بررسی می شود.